என் வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

கடந்த 13.10.2013 அன்று நடைபெற்ற பெரம்பலூர் பதியம் இலக்கியச் சங்கமத்தில் நடைபெற்ற கவிதை வாசிப்பில் நான் வாசித்த கவிதை.

எது சிலாகிக்க

என்னை கவிதை எழுதி வரச் சொல்லி

அழைப்பு விடுத்தாய் ?

ஆமாம்சாமி போட்டு குப்புறக் கவிழ்ந்து

எதன் போதும் நிமிர்ந்து சிலிர்த்துடாது

குனிந்தே கிடக்கும் உன் தலையை

துடைத்து தூக்கி கிரீடம் சூட்ட – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

பதுங்கி மெல்ல நகரும் பூனையைப் போல்

அதர்மங்களின் பாதையில் அரவமின்றி

இமைமூடி நடக்கிற உன் கண்களுக்கு

பீலி கோர்த்து சாமரம் வீச

அவிழ்த்துப் போட்ட அம்மணமாய் – என் கவிதைகளை

ஆடைகளின்றி வரச் சொன்னாயா ?

ரேகைகள் அழிய ரூபாய் நோட்டுக்களை

எண்ணிக் களைத்து குவிந்து சூம்பிப் போய்

லஞ்ச சீழ்ப்பிடித்த உன் கைகளின் விரல்களில்

வெளிறிப் போன குஷ்டங்களை மறைக்க

கணையாழிப் போல் சூடிக் கொள்ள – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

நேர்மையின் பாதையில் சிறுநடையும் பயிலாது

அருவருப்பின் மலங்களின் மீதமர்ந்த

தொடைகளை தாங்கி நிற்கும்

கழிப்பறையின் நிலையொத்த உன் கால்களுக்கு

பரதனின் பாவணையோடு பாதுகை சூட – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

கோவில் திருவிழாவில் கவளங்களை உள்வாங்கும்

யாசக யாணையைப் போன்று

ஆவணங்கள் தொலைந்துப் போகும்

வழிப்பறியின் நெடும்பாதையிலும்

மழலைகளை வன்புனர்ந்து

முலைகளை அறுத்தெரிந்த போர்க்களத்திலும்

தொண்டைச் செருமி இருமாத உன் வாய்களுக்கு

வெண்ணெய் பூசி களிப்பூட்ட – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ? 

எரியூட்டப்பட்ட குடிசைகளின் உள்ளிருந்து

மரணமேறிய காயங்களோடு கதறிய போதும்

சீருடைகளோடு பள்ளிக்கனுப்பி கரிக்கட்டைகளாய் வெந்துப் போன

மலர்களை நெஞ்சில் தாங்கி வெடித்து விம்மிய போதும்

அசைவற்ற எருமையின் தோலொத்த உன் செவிகளுக்கு

ஆனந்த யாழெடுத்து மீட்ட – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

கொத்துக் குண்டுகளால் நிலைக் குலைந்து

பிய்த்துதெறித்து சிதறிய செஞ்சோலை கறித்துண்டுகள் பட்டும்

எல்லைகளில் புகுந்தும் நாணயங்களை வீழ்த்தியும்

காறித் துப்பிய எச்சில் முகத்தில் வழிந்தபோதிலும்

குந்திச் சாத்திய சவத்தையொத்த உன் உடலுக்கு

வாகை மலர்களை சூட – என்

வார்த்தைகளை வரச் சொன்னாயா ?

பிணமானாய் என்று சேதியனுப்பு

அஞ்சலிக் கவிதை அனுப்பி வைக்கிறேன்.

நன்றி.